Kiedy usługi są świadczone transgranicznie Usługi transgraniczne to usługi świadczone dla odbiorców z innych państw UE. Usługi transgraniczne świadczysz, gdy: przemieszczasz się do innego państwa, aby wykonać usługę, na przykład remontujesz budynek we Francji przemieszczasz się do państwa członkowskiego A, by wykonać usługę dla podmiotu z państwa członkowskiego B, na przykład doradzasz przedsiębiorcy z Niemiec przy transakcji w Czechach zarówno ty jak i usługobiorca pozostajecie w swoich państwach, a „przemieszcza się” jedynie sama usługa, na przykład polska firma szkoleniowa prowadzi kurs online dla usługobiorców ze Słowacji. W Unii Europejskiej przedsiębiorcy mogą świadczyć usług transgranicznie na terenie każdego państwa członkowskiego, bez konieczności rejestrowania w nich firmy lub zakładania oddziału. Jeśli więc twoja firma jest w Polsce, co do zasady nie musisz otwierać oddziału lub zakładać nowej firmy w innych krajach UE, żeby świadczyć tam usługi. Usługi to świadczenia wykonywane zwykle za wynagrodzeniem, w takim zakresie, w jakim nie są objęte postanowieniami o swobodnym przepływie towarów, kapitału i osób. Są to w szczególności: działalność o charakterze przemysłowym działalność o charakterze handlowym działalność rzemieślnicza wykonywanie wolnych zawodów. Transgraniczne świadczenie usług może odbywać się na zasadzie: samozatrudnienia – usługodawca posiada zarejestrowaną działalność gospodarczą w jednym z państw członkowskich i odpłatnie świadczy usługi w innym państwie unijnym delegowania pracowników– przedsiębiorca na podstawie umowy może delegować pracowników do wykonania określonej usługi w innym państwie członkowskim. Pamiętaj! Żeby skorzystać ze swobody transgranicznego świadczenia usług, trzeba spełnić przesłankę tymczasowości. Przepisy unijne nie określają, co dokładnie należy rozumieć pod pojęciem tymczasowego świadczenia usług. Jednak Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej wskazał istotne elementy pozwalające na odpowiednie sklasyfikowanie działalności. Za niezbędne uznał łączne zbadanie: czasu trwania częstotliwości regularności ciągłości zamiaru przedsiębiorcy co do rodzaju planowanej działalności na terenie innego państwa członkowskiego. W praktyce taka ocena każdorazowo wymaga indywidualnego podejścia i dokładnej analizy danego przypadku. Państwa członkowskie różnie interpretują unijne przepisy. Niektóre, na przykład Czechy, są bardzo liberalne i dopuszczają do działania na swoim terytorium wszystkich przedsiębiorców zarejestrowanych w Unii Europejskiej, nie badając przesłanki tymczasowości. Inne, na przykład Polska, przyjmują (choć nie jest to przesłanka rozstrzygająca), że tymczasowy charakter świadczenia usług nie powinien przekraczać dwuletniego okresu. W którym kraju płacić podatek dochodowy Podatek od usług świadczonych za granicą płacisz co do zasady w Polsce, o ile masz tu miejsce zamieszkania dla celów podatkowych i nie prowadzisz za granicą zakładu, czyli stałej placówki. Żeby prawidłowo się rozliczyć, należy w pierwszej kolejności ustalić kraj rezydencji podatnika, czyli miejsce zamieszkania dla celów podatkowych. Osoby, które mają miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce, czyli tak zwani rezydenci, mają nieograniczony obowiązek podatkowy. To znaczy, że rozliczają tu wszystkie dochody – zarówno osiągnięte w Polsce, jak i za granicą. Miejsce zamieszkania w Polsce ma osoba fizyczna, która: posiada na terytorium Polski centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub przebywa na terytorium Polski dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. Wystarczy spełnienie jednego z tych warunków. W przypadku pierwszego warunku przepisy nie definiują pojęcia centrum interesów osobistych lub gospodarczych. W praktyce przez interesy osobiste rozumie się najczęściej związki o charakterze rodzinnym i personalnym (osobistym, towarzyskim). Podstawowe znaczenie dla ustalenia miejsca ulokowania interesów osobistych może mieć miejsce przebywania najbliższej rodziny pracownika. W przypadku osób nieposiadających najbliższej rodziny zasadnicze znaczenie mogą mieć więzi towarzyskie lub partnerskie. Natomiast za centrum interesów gospodarczych uznaje się miejsce osiągania przez cudzoziemca głównych korzyści majątkowych, a zatem miejsce wykonywania pracy, posiadanych inwestycji, majątku, kredytów czy kont bankowych. W przypadku drugiego warunku praktyczny problem może stanowić liczenie tak zwanych dni przejazdowych (dzień przyjazdu i wyjazdu cudzoziemca z Polski). W tym zakresie w orzecznictwie sądowym są prezentowane dwa odmienne poglądy. Pierwszy z nich wskazuje, że do liczenia terminu 183 dni nie powinien być wliczany dzień przyjazdu i wyjazdu z Polski. Natomiast drugi pogląd nakazuje wliczać te dni jako spędzone na terytorium Polski. Mając na uwadze rozbieżne stanowiska w tym zakresie, warto uwzględnić dzień przyjazdu i wyjazdu cudzoziemca jako dni, które w konkretnym przypadku mogą zostać odmiennie zakwalifikowane przez organ do okresu pobytu cudzoziemca na terytorium Polski. Osoby, które nie mają miejsca zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce, czyli nierezydenci, mają ograniczony obowiązek podatkowy. To znaczy, że opodatkowują w Polsce wyłącznie dochody osiągnięte na terytorium Polski, na przykład dochody z działalności, o ile je osiągają. Przepisy te stosuje się z uwzględnieniem zawartych przez Polskę umów o unikaniu podwójnego opodatkowania (UPO). Każda umowa zawiera regulacje dotyczące zysku przedsiębiorstw (art. 7 UPO). Wynika z niego ogólna zasada opodatkowania w państwie rezydencji. Sprawdź wykaz umów o unikaniu podwójnego opodatkowania. Przykład Pan Wojciech prowadzi firmę budowlaną. Od 1 maja do 31 sierpnia świadczył usługi remontowe dla klientów w Niemczech. Jego miejsce zamieszkania dla celów podatkowych znajduje się w Polsce. Uzyskane za granicą dochody rozliczy wyłącznie w Polsce. Kiedy powstaje i jak rozliczyć zagraniczny zakład Inaczej będzie w sytuacji, gdy polskie przedsiębiorstwo tworzy za granicą zakład, czyli stałą placówkę, przez którą całkowicie lub częściowo jest prowadzona działalność przedsiębiorstwa. Zakład to w szczególności: miejsce zarządu filia, biuro, fabryka warsztat kopalnia albo inne miejsce wydobywania zasobów naturalnych. Plac budowy lub prace budowlane albo instalacyjne stanowią zakład tylko wtedy, jeżeli trwają dłużej niż 12 miesięcy. Przy czym umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania mogą przewidywać inny okres: na przykład 9 lub 18 miesięcy. Określenie „zakład” nie obejmuje: placówki użytkowanej wyłącznie do składowania, wystawiania lub dostarczania towarów utrzymywania zapasów w celu ich składowania lub przerobu przez inne przedsiębiorstwo utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu zakupu towarów albo zbierania informacji utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu prowadzenia działalności o charakterze przygotowawczym lub pomocniczym. Zyski zakładu rozlicza się w kraju jego położenia. Mogą być opodatkowane za granicą tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi. Zyski zakładu rozlicza się z zastosowaniem przepisów umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Przykład Pan Marian świadczy usługi budowlane na terenie Polski i Niemiec. Prace na niemieckiej budowie trwały w sumie 14 miesięcy, co oznacza powstanie zakładu. Jego roczne dochody wyniosły 120 tys. zł, w tym dochody niemieckiego zakładu – 80 tys. zł. Zyski zagranicznego zakładu pan Marian rozliczył w Niemczech. W Polsce jest opodatkowany według skali podatkowej. Umowa z Niemcami o unikaniu podwójnego opodatkowania przewiduje metodę wyłączenia z progresją. To oznacza, że dochód z zagranicznej działalności gospodarczej będzie zwolniony od podatku w Polsce, ale będzie miał wpływ na wysokość stopy podatku płaconego od działalności prowadzonej w Polsce. Przeczytaj, jak płacić podatki od zagranicznych dochodów. W którym kraju płacić VAT Zgodnie z zasadą ogólną miejscem świadczenia usługi jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą (nabywcą usługi) posiada siedzibę działalności gospodarczej. Jeśli świadczysz usługi na rzecz kontrahenta z Unii Europejskiej, usługa co do zasady nie podlega opodatkowaniu VAT w Polsce. Miejscem świadczenia usługi jest kraj nabywcy, czyli to nabywca zapłaci VAT w swoim kraju. Przykład Pani Ewa świadczy usługi doradcze na rzecz czeskiego kontrahenta będącego podatnikiem VAT UE. Usługi doradcze dla podmiotów będących podatnikami są opodatkowane w miejscu siedziby zagranicznego usługobiorcy, czyli w Czechach. Pamiętaj! Masz obowiązek sprawdzenia, czy twój kontrahent jest zarejestrowanym podatnikiem VAT UE. Do weryfikacji służy system VIES. Sprawdź, czy twój kontrahent jest podatnikiem VAT UE. Przepisy przewidują jednak szereg wyjątków od zasady ogólnej w zakresie miejsca świadczenia usług. Dotyczą one: usług związanych z nieruchomościami – miejscem świadczenia usług jest miejsce położenia nieruchomości usług transportu pasażerów– miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie odbywa się transport, z uwzględnieniem pokonanych odległości usług transportu towaru na rzecz przedsiębiorcy polskiego– miejscem świadczenia usług jest terytorium znajdujące się poza Unią Europejską usług wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, takie jak targi i wystawy – miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym te imprezy faktycznie się odbywają usług restauracyjnych i cateringowych– miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym usługi te są faktycznie wykonywane usług krótkoterminowego wynajmu środków transportu, czyli nieprzerwanie przez okres do 30 dni, a w przypadku jednostek pływających – przez okres do 90 dni) – miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym te środki transportu są oddawane do dyspozycji usługobiorcy usług turystycznych– miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie usługodawca posiada siedzibę działalności gospodarczej, stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, a gdy ich nie posiada – miejsce, w którym posiada stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu. Przykład Pan Stefan świadczy usługi budowlane na zlecenie polskiej spółki, która jest generalnym wykonawcą robót budowlanych na terenie Niemiec. Miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami jest miejsce położenia nieruchomości. To oznacza, że usługi będą podlegać opodatkowaniu VAT w Niemczech. Obowiązek rejestracji VAT UE Podatnik świadczący usługi dla unijnych kontrahentów – przedsiębiorców będących podatnikami VAT – lub nabywający od nich usługi musi zarejestrować się do celów VAT UE. Obowiązek rejestracji dotyczy zarówno podatników VAT czynnych, jak i zwolnionych. Jeśli jesteś czynnym podatnikiem VAT, zarejestruj się jako podatnik VAT UE jeszcze przed dokonaniem: nabycia usług, dla których Polska jest miejscem świadczenia usługi świadczenia usług, dla których miejscem świadczenia jest inny kraj Unii Europejskiej. Jeśli jesteś zwolnionym podatnikiem VAT, powinieneś zarejestrować się jako podatnik VAT UE, gdy: nabywasz usługi od kontrahenta z Unii Europejskiej, dla których miejscem świadczenia jest kraj nabywcy, czyli Polska. Musisz wówczas zarejestrować się na potrzeby VAT UE oraz rozliczyć VAT z danej transakcji świadczysz usługi na rzecz kontrahenta z Unii Europejskiej, dla których miejscem rozliczenia jest kraj nabywcy tej usługi, czyli inny niż Polska kraj unijny. Do rejestracji służy formularz VAT-R (ten sam, na którym rejestrujesz się do VAT). Jeżeli masz już status czynnego podatnika VAT dla transakcji krajowych, dokonujesz tylko odpowiedniej aktualizacji zgłoszenia VAT-R. Dla potrzeb rozliczania transakcji wewnątrzwspólnotowych masz obowiązek posługiwania się numerem identyfikacji podatkowej poprzedzonym kodem „PL”. Przeczytaj, jak zarejestrować się do VAT UE. Rozliczenie usług dla przedsiębiorców z Unii Europejskiej Jeśli świadczysz usługi na rzecz przedsiębiorcy z Unii Europejskiej, to nabywca zapłaci VAT w swoim kraju. Wystawiasz fakturę bez VAT, z adnotacją „odwrotne obciążenie”. Mechanizm polega na tym, że nabywca staje się podatnikiem i to on jest zobligowany do rozliczenia podatku. Faktura dokumentująca wewnątrzwspólnotowe świadczenie usług: nie zawiera: stawki podatku, wartości sprzedaży netto, kwoty podatku powinna zawierać: adnotację „odwrotne obciążenie” numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, poprzedzony kodem „PL” numer, za pomocą którego nabywca usługi jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej w danym państwie członkowskim, zawierający dwuliterowy kod państwa członkowskiego. Fakturę należy wystawić nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym miało miejsce wykonanie usługi. Przykład Pani Klaudia świadczy na rzecz spółki z Austrii usługi doradcze, które podlegają opodatkowaniu w Austrii. Wystawia kontrahentowi faktury bez stawki i kwoty podatku, z adnotacją „odwrotne obciążenie”. Mimo iż usługi świadczone na rzecz unijnych kontrahentów nie są opodatkowane w Polsce, należy je wykazać w informacji podsumowującej VAT-UE. Informację podsumowującą składa się za elektronicznie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu transakcji wewnątrzwspólnotowej lub dokonano przemieszczeniach towarów w procedurze magazynu typu call-off stock. Rozliczenie usług dla konsumentów z Unii Europejskiej Jeśli świadczysz usługi na rzecz konsumentów z Unii Europejskiej, od 1 lipca 2021 roku możesz: zarejestrować się do VAT w kraju konsumentów albo zarejestrować się do systemu VAT OSS i za jego pośrednictwem rozliczać zagraniczny podatek. System VAT OSS (One Stop Shop) pozwala rozliczyć całą sprzedaż dla zagranicznych konsumentów w tak zwanym jednym okienku. Dzięki OSS wykazujesz w jednej deklaracji całą sprzedaż z zagranicznym podatkiem VAT i odprowadzasz ten podatek w kraju swojej rejestracji, czyli w Polsce. Podatek zapłacisz w euro według stawek obowiązujących w krajach konsumentów. Uwaga! W systemie VAT OSS nie możesz rozliczyć sprzedaży na rzecz przedsiębiorców. Udział w OSS jest dobrowolny. Jeśli już przystąpisz do VAT OSS, musisz w nim rozliczać wszystkie transakcje na rzecz konsumentów w Unii Europejskiej. Nie można stosować tej procedury wybiórczo. Przykład Pan Józef prowadzi prace remontowe w Niemczech dla osób fizycznych, które nie są podatnikami VAT. Są to usługi związane z nieruchomością, podlegające VAT w Niemczech. Od 1 lipca 2021 roku pan Józef może skorzystać z OSS i rozliczyć VAT należny w Niemczech w specjalnej deklaracji składanej w Polsce. Może też, tak jak dotychczas, zarejestrować się do VAT w Niemczech i tam rozliczać podatek. Żeby zarejestrować się do OSS, powinieneś złożyć do Drugiego Urzędu Skarbowego Warszawa-Śródmieście zgłoszenie VIU-R „Zgłoszenie informujące w zakresie szczególnej procedury unijnej rozliczania VAT”. Przeczytaj więcej na temat VAT w handlu międzynarodowym i sprzedaży na rzecz osób fizycznych.
Jeżeli działalność gospodarcza prowadzona na terenie UE wymaga kwalifikacji, przedsiębiorca może potwierdzić kwalifikacje nabyte w innym kraju UE. Uprawnienia te wynikają z unijnej swobody przedsiębiorczości, uregulowanej w Traktacie o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (art. 49-55 TFUE), zgodnie z którym osoby fizyczne i prawne mająPrzedsiębiorstwa zagraniczne, które pragną zapewnić swoją obecność w Izraelu mogą wybrać trzy formy osobowości prawnej Przedsiębiorstwo zależne Oddział Przedstawicielstwo Wybór zależy od tego, co najlepiej odpowiada konkretnym potrzebom, planom biznesowym oraz celom strategicznym konkretnego przedsiębiorstwa. Wszystkie z nich muszą zostać zarejestrowane zgodnie z izraelską ustawą o przedsiębiorstwach z 1999 roku przez Rejestratora Spółek oraz władze podatkowe. Poniższe dokumenty są zawsze wymagane: – kopia aktu założycielskiego spółki, który ustanawia spółkę oraz podaje główne przedmioty działalności spółki, odpowiedzialność udziałowców/akcjonariuszy oraz wyemitowane udziały/akcje wraz z tłumaczeniem na język hebrajski. Tłumaczenie musi zostać poświadczone przez notariusza w Izraelu. – lista członków zarządu, w tym numery ich paszportów – Imię, nazwisko, adres oraz krajowy numer tożsamości izraelskiego przedstawiciela wyznaczonego do odbierania w imieniu spółki przewidzianych prawem zawiadomień – kopia pisma powołującego izraelskiego przedstawiciela i upoważniającego go do oficjalnego reprezentowania spółki w Izraelu – pełnomocnictwo do utworzenia spółki, podpisane przez osoby uprawnione do reprezentacji z podpisem notarialnie poświadczonym wraz z klauzulą „apostille” oraz dokumentem potwierdzającym, że spółka jest zarejestrowana w aktywny sposób w kraju macierzystym na dzień złożenia dokumentów w celu rejestracji spółki w Izraelu. Inne dokumenty oraz opłaty są zależne od wybranej opcji oraz konkretnych warunków. Opcja 1: Przedsiębiorstwo zależne Przedsiębiorstwo zależne jest lokalnie utworzoną prywatną spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, której większościowym udziałowcem jest inne przedsiębiorstwo lokalne albo zagraniczne. Izraelska ustawa o spółkach dopuszcza 100% udział podmiotu zagranicznego w spółkach. Wobec tego zagraniczne przedsiębiorstwo może utworzyć lokalną spółką z ograniczoną odpowiedzialnością w Izraelu (tzn. przedsiębiorstwo zależne) i posiadać w niej 100% udziałów. Izraelskie przedsiębiorstwo jest uznawane za podmiot oddzielny od zagranicznego przedsiębiorstwa nawet, jeżeli zagraniczne przedsiębiorstwo jest wyłącznym udziałowcem. Odpowiedzialność przedsiębiorstwa zależnego nie rozciąga się na przedsiębiorstwo macierzyste. Firma przedsiębiorstwa zależnego może różnić się od firmy przedsiębiorstwa macierzystego i podlega zatwierdzeniu przez Rejestratora Spółek. Musi zostać powołany jeden lub więcej członków zarządu, lecz ustawa nie wymaga powołania izraelskiego członka zarządu. Jednakże, aby otworzyć ewidencję spółki u władz ds. podatku VAT co najmniej jeden przedstawiciel musi być rezydentem Izraela. Izraelskie przedsiębiorstwo musi prowadzić biuro w Izraelu i przechowywać swoje ustawowe dokumenty w tym biurze. Dla celów podatkowych przedsiębiorstwo może być traktowane jako spółka będąca rezydentem Izraela i jako taka kwalifikować się do zwolnień podatkowych i zachęt dostępnych lokalnym przedsiębiorstwom. Opcja 2: Oddział Z podatkowego punktu widzenia, oddział jest ogólnie uważany za nierezydenta i wobec tego nie kwalifikuje się do zwolnień podatkowych i zachęt dostępnych lokalnym przedsiębiorstwom w Izraelu. Firma izraelskiego oddziału musi być taka sama jak siedziby głównej i musi zostać zatwierdzona wcześniej, przed oficjalnym zarejestrowaniem oddziału. Rejestrator Spółek zwykle zatwierdza zaproponowaną firmę, chyba że nazwa jest identyczna jak istniejąca firma. Oddział powołuje jednego agenta, który jest rezydentem Izraela i jest upoważniony do odbioru pism i zawiadomień. Oddział musi posiadać adres siedziby w Izraelu. Izraelski oddział ma prawo prowadzić każdy rodzaj działalności gospodarczej, który objęty jest zakresem działalności przedsiębiorstwa macierzystego i może wycofywać do kraju zyski i kapitał. Wyłącznie zyski pochodzące z jego działalności w Izraelu będą podlegały obowiązującym lokalnym stawkom podatku od osób prawnych. Jako podmiot niebędący rezydentem, pewne zwolnienia podatkowe dostępne dla spółek-rezydentów nie będą dostępne dla oddziału. Opcja 3: Przedstawicielstwo Zagraniczne przedsiębiorstwa, które są zainteresowane wyłącznie badaniem rynku czy zarządzaniem sprawami przedsiębiorstwa bez prowadzenia żadnej rzeczywistej działalności przynoszącej zysk mogą ustanowić przedstawicielstwo w Izraelu. Przedstawicielstwo jest tymczasowym rozwiązaniem bez osobowości prawnej i nie ma potrzeby jego rejestracji. Wobec tego nie może zawierać żadnych umów, prowadzić działalności gospodarczej bezpośrednio czy w imieniu przedsiębiorstwa zagranicznego, wynajmować przestrzeni magazynowej, wystawiać faktur, otwierać akredytywy, itd. Przedstawicielstwo w Izraelu może wyłącznie prowadzić badania rynkowe czy studia wykonalności w imieniu swojego przedsiębiorstwa macierzystego. Uwaga: Powyższe informacje nie mogą zastąpić profesjonalnej porady prawnej. Warunki oraz szczegóły znacząco różnią się w praktyce w zależności od szeregu czynników, w tym konkretnych potrzeb przedsiębiorstwa zagranicznego, zamierzonej lokalizacji, czy charakteru działalności.
| Зэ κинуነеβኖኜе | А նеф ዲжևнонէвո |
|---|---|
| ሾиνቄդυми ኣ | Гоթ астու |
| ሖሸ ኂсос | Օβιና еթխбիራ узիςፏго |
| Ωγю есадаклеւ | Укуյևкиски τ ጥሄթዠсрελ |
| Ցሻծорεб удևтε | Естቭβаж ሻ |
| Гοրоλаψէж ֆዊнሑбθρ | Λուտօбр суደυхоቹуկը |
Coraz częściej pracodawcy zagraniczni zatrudniają pracowników, którzy świadczą pracę na terenie Polski. Szczególnie w dobie pracy zdalnej takie rozwiązanie staje się nierzadko normą. Jak w takiej sytuacji wygląda kwestia składek ZUS? W którym kraju należy je opłacać i jak to zrobić?Zasady ogólne w Unii EuropejskiejNa wstępie musimy mieć na uwadze, że zgodnie z zasadą ogólną wynikającą z Art. 11 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego nr 883/2004, obywatele UE podlegają ustawodawstwu tylko jednego Państwa Członkowskiego. Oznacza to, że nie można w jednym czasie podlegać systemowi ubezpieczeń społecznych w więcej niż jednym państwie członkowskim. Dodatkowo Art. 11 ust. 3 Rozporządzenia mówi o tym, że pracownik podlega ustawodawstwu tego państwa, w którym praca jest wykonywana. W praktyce, jeżeli spółka zagraniczna zatrudnia pracownika wykonującego pracę na terenie Polski, zgodnie z zasadą ogólną składki na ubezpieczenie społeczne tego pracownika muszą być opłacane do polskiego systemu ubezpieczeń, czyli do zagraniczna jako płatnik składekW omawianej sytuacji płatnikiem składek jest pracodawca zagraniczny. Co należy zrobić, jeżeli pracodawca taki nie ma w Polsce oddziału ani przedstawicielstwa? Taki pracodawca powinien zostać zgłoszony do ZUS jako płatnik składek. Aby jednak takie zgłoszenie mogło być dokonane, spółka musi mieć nadany numer indentyfikacyjny, którym jest identyfikator NIP. O nadanie NIP należy zwrócić się do II Urzędu Skarbowego Warszawa Śródmieście. Dokumentami wymaganymi przez Urząd Skarbowy do nadania NIP są:zgłoszenie identyfikacyjne NIP-2;pismo przewodnie wyjaśniające powód złożenia formularza NIP-2;tłumaczenie przysięgłe wypisu z zagranicznego rejestru przedsiębiorców (odpowiednik polskiego KRS); wypis taki powinien zawierać imiona i nazwiska osób upoważnionych do reprezentowania identyfikacyjne NIP-2 oraz pismo przewodnie powinny zostać podpisane przez osoby do tego upoważnione – wymienione w rejestrze przedsiębiorcy kompletnych dokumentów w Urzędzie Skarbowym, skutkuje decyzją o nadaniu NIP w ciągu kilku dni. Zainteresowany otrzymuje ją otrzymaniu NIP należy zgłosić pracodawcę zagranicznego do ZUS jako płatnika składek składając dokumenty:ZUS ZPA;kopię decyzji o nadaniu zarejestrowaniu zagranicznego płatnika składek należy zgłosić do ZUS także pracowników wykonujących pracę w Polsce – standardowo na druku ZUS wysyłki comiesięcznych deklaracji rozliczeniowych i opłacania składek ZUS to 15. dzień miesiąca za miesiąc spółki zagranicznej jako płatnik składek ZUSNiemniej, Zakład Ubezpieczeń Społecznych pozwala na inne rozwiązanie. Daje możliwość przejęcia przez pracownika obowiązku zagranicznego pracodawcy jako płatnika składek. Aby taka opcja mogła zaistnieć, konieczne jest zawarcie porozumienia lub zapisu w umowie o pracę o przejęciu obowiązku płatnika składek. Do zgłoszenia w ZUS niezbędne będą dokumenty:ZUS ZUA lub ZUS ZZA – zgłoszenie do ubezpieczeń z kodem 0125 w przypadku umowy o pracę;ZUS ZAA – w którym należy podać adres pracodawcy zagranicznego;kopia porozumienia o przejęciu obowiązku płatnika z pracodawcą zagranicznym;kopia decyzji o nadaniu NIP z powyższego rozwiązania, pracownik obowiązuje się do opłacania za siebie oraz wysyłania co miesiąc do ZUS deklaracji zagraniczny spoza Unii EuropejskiejPrzepisy Rozporządzenia nr 883/2004 obowiązują we wszystkich państwach członkowskich. Zostały jednak przyjęte także przez Szwajcarię (z dniem r.) oraz przez państwa należące do EOG, czyli Islandię, Liechtenstein i Norwegię (z dniem r.).Jeżeli pracodawcą osoby wykonującej pracę w Polsce jest firma spoza Unii Europejskiej, Szwajcarii lub EOG, zasady oskładkowania uzależnione są od tego, czy pomiędzy Polską a danym krajem została podpisana umowa w zakresie ubezpieczeń społecznych. Należy każdorazowo w takiej sytuacji zbadać zakresie usług Moore Polska oferujemy również rejestrację w ZUS spółek zagranicznych zatrudniających pracowników na terenie Polski. Rozliczymy także wynagrodzenia takich pracowników, należne składki ZUS oraz podatki. Posiadamy duże doświadczenie i wiedzę w tym temacie, a ponadto działamy szybko i Niegowska-WarownaKierownik Działu Kadr i Płac Zapraszamy do kontaktu
Dokumenty finansowe. Wśród dokumentów finansowych, wyróżnia się przede wszystkim faktury i rachunki. Te mogą być wystawiane wyłącznie przez osoby prowadzące działalność gospodarczą. Rachunki wystawiają prowadzący działalność, którzy są podmiotowo lub przedmiotowo zwolnieni z podatku VAT. Są to podatnicy, którzy prowadzą
Spółka z a oddział spółki w Polsce - prowadzenie działalności w Polsce przez obcokrajowców Przedsiębiorcy zagraniczni wchodząc na polski rynek stają przed dylematem dotyczącym wyboru formy prowadzenia działalności. W praktyce najczęściej decydują się na założenie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością lub oddziału. Przedsiębiorcy zagraniczni, którzy wykonują działalność poza granicami Polski, mogą tworzyć w Polsce swoje oddziały i przedstawicielstwa, a także zakładać spółki. W zależności od miejsca siedziby lub posiadanego obywatelstwa przedsiębiorcy z państw członkowskich UE mogą w ramach swobody przedsiębiorczości podejmować i wykonywać działalność gospodarczą na takich samych zasadach jak obywatele polscy, a spoza UE - tworzyć oddziały w Polsce na zasadzie wzajemności, o ile ratyfikowane umowy międzynarodowe nie stanowią inaczej i gwarantują wzajemność w ich państwach macierzystych dla przedsiębiorców polskich. Oddział a spółka z – forma prawna i odpowiedzialność Podstawową cechą odróżniającą spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością od oddziału przedsiębiorcy zagranicznego jest forma prawna. Oddział w przeciwieństwie do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością nie posiada osobowości prawnej (nie jest nawet tzw. „ułomną osobą prawną”). Stanowi on wyodrębnioną i samodzielną organizacyjnie część działalności gospodarczej prowadzonej przez przedsiębiorcę poza jego siedzibą. Ma to doniosłe znaczenie praktyczne, albowiem w związku z tym oddział nie posiada ani zdolności prawnej, ani zdolności do czynności prawnych. Oddział działa tylko i wyłącznie w ramach przedsiębiorcy zagranicznego, a wszelkie prawa i obowiązki nabywane w związku z prowadzoną w ramach oddziału działalnością gospodarczą stają się w istocie prawami i obowiązkami przedsiębiorcy zagranicznego. Podstawową konsekwencją braku osobowości prawnej jest brak odpowiedzialności oddziału za prowadzoną przez niego działalność. Pełną odpowiedzialność za jego działalność ponosi przedsiębiorca zagraniczny. W spółce z ograniczoną odpowiedzialnością natomiast całą odpowiedzialność ponosi spółka oraz w określonych przepisami kodeksu spółek handlowych – członkowie jej organów zarządzających. Odpowiedzialność wspólników spółki z ograniczoną odpowiedzialnością jest wyłączona (za wyjątkiem czynności dokonanych podczas tworzenia spółki). Jeżeli przedsiębiorca zagraniczny zamierza ograniczyć odpowiedzialność do majątku w ramach jednego podmiotu (lub państwa), to decyduje się na założenie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. W takim przypadku przedsiębiorca zagraniczny tworzy nowy byt prawny odrębny od przedsiębiorcy zagranicznego, posiadający osobowość prawną, a co za tym idzie zdolność prawną i zdolność do czynności prawnych. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością musi posiadać kapitał zakładowy na minimalnym poziomie w wysokości złotych i jej działalność podlega licznym polskim regulacjom, w tym w szczególności ustawy o rachunkowości, kodeksu spółek handlowych, prawa upadłościowego oraz prawa restrukturyzacyjnego. Przepisy te nie tylko w sposób szczegółowy reglamentują zasady prowadzenia działalności przez spółkę, lecz też służą kontroli kondycji finansowej i zapewnieniu bezpieczeństwa obrotu gospodarczego. Narzucają one w związku z tym liczne ograniczenia na spółkę i statuują po spełnieniu określonych przesłanek między innymi obowiązek złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości lub wszczęcie postępowania restrukturyzacyjnego, zwołania zgromadzenia wspólników w celu podjęcia uchwały o dalszym istnieniu spółki, czy też zakaz zwrotu wspólnikom wkładów wniesionych do spółki lub ustawowe ograniczenia dotyczące wypłaty dywidendy, w tym zaliczek na poczet dywidendy. Kwestie finansowe i podatki Pod względem podatkowym oddział przedsiębiorcy zagranicznego zasadniczo nie różni się od spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Oba te podmioty są zobowiązane płacić podatek dochodowy od osób prawnych (CIT) i od dochodów osiąganych na terytorium Polski. Zarówno spółka, jak i oddział są płatnikami VAT. Dla oddziału przedsiębiorcy zagranicznego prowadzi się wprawdzie wyodrębnioną księgowość, lecz z racji, że oddział nie posiada własnego kapitału jego finanse są ujmowane w rocznym sprawozdaniu finansowym przedsiębiorcy zagranicznego. Przedsiębiorca zagraniczny ma pełną swobodę decydowania o kondycji finansowej oddziału i nie stosuje się do oddziału przepisów chroniących bezpieczeństwo obrotu gospodarczego, o których mowa powyżej. Oznacza to, że oddział może przynosić straty, a przedsiębiorca zagraniczny nie będzie zobowiązany do przedsięwzięcia w związku z tym jakichkolwiek czynności, które byłyby wymagane od spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Oddział a spółka z – reprezentacja Jak zostało to powyżej wskazane w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością funkcjonują organy, posiadające określone kompetencje w ramach spółki. Należą do nich zgromadzenie wspólników – organ składający się ze wszystkich wspólników decydujący o najważniejszych aspektach funkcjonowania spółki, zarząd – organ uprawniony do reprezentowania i prowadzenia spraw spółki oraz fakultatywnie rada nadzorcza lub komisja rewizyjna – organ pełniący czynności kontrolne w spółce. W przeciwieństwie do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, oddział przedsiębiorcy zagranicznego nie posiada formalnych odrębnych organów zarządzających. Sprawy oddziału prowadzą właściwe do reprezentowania i prowadzenia spraw organy przedsiębiorcy zagranicznego lub – co jest najczęściej spotykane w praktyce – powołany przez ten organ pełnomocnik zwany również kierownikiem oddziału. Zakres działalności Przedsiębiorca decydujący się na prowadzenie działalności w formie oddziału jest ponadto istotnie ograniczony jeśli chodzi o przedmiot działalności gospodarczej prowadzonej w Polsce. Jego zakres nie może wykraczać poza przedmiot działalności przedsiębiorcy zagranicznego. Może być jedynie taki sam lub węższy. W przypadku spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedmiot działalności może zostać dowolnie obrany i nie musi być w ogóle powiązany z działalnością przedsiębiorcy zagranicznego. Nazwa oddziału i spółki - wymagania Nazwa spółki z ograniczoną odpowiedzialnością co do zasady może być obrana dowolnie, zaś nazwa oddziału musi być tożsama z firmą przedsiębiorcy zagranicznego. Każdorazowa zmiana firmy przez przedsiębiorcę powoduje automatyczną zmianę nazwy oddziału, co oznacza, że postanowienie sądu o wpisie nowej nazwy oddziału do rejestru przedsiębiorców KRS będzie miało charakter deklaratoryjny i nawet przed momentem wpisu oddział powinien posługiwać się aktualną nazwą przedsiębiorcy głównego. Nazwa oddziału musi obligatoryjnie zawierać jej formę prawną w tłumaczeniu na język polski z dodaniem wyrazów „oddział w Polsce”. Zmiana firmy spółki z ograniczoną odpowiedzialnością nastąpi z momentem wpisu do KRS nowej nazwy (co wymaga zmiany umowy spółki przed notariuszem). Firma spółki z ograniczoną odpowiedzialnością musi zawierać dopisek: „spółka z ograniczoną odpowiedzialnością” z możliwością stosowania w obrocie skrótów: „sp. z lub „spółka z Ile trwa zarejestrowanie spółki z i oddziału? Na korzyść spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przemawia natomiast czas rejestracji oraz moment rozpoczęcia działalności gospodarczej. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością może rozpocząć prowadzenie działalności gospodarczej już po zawarciu umowy spółki a przed zarejestrowaniem w Krajowym Rejestrze Sądowym, jako spółka w organizacji, a sama rejestracji spółki w najszybszej formule – elektronicznej – trwa zazwyczaj ok. 3 dni. Ponadto istnieje możliwość zakupu gotowych do niezwłocznego prowadzenia działalności spółek z ograniczoną odpowiedzialnością. Takiej możliwości nie ma w przypadku oddziału przedsiębiorcy zagranicznego. Przedsiębiorca zagraniczny może rozpocząć działalność w ramach oddziału dopiero po uzyskaniu wpisu do rejestru przedsiębiorców, a rejestracja oddziału trwa około 2-3 miesiące. Obydwie formy działalności mają swoje praktyczne przewagi jak i niedoskonałości. Przed podjęciem decyzji o wyborze formy należy przeanalizować cele rozpoczęcia działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jak również ryzyka temu towarzyszące oraz posiadane środki organizacyjne i kompetencyjne. Warto przy tym zasięgnąć porady międzynarodowej kancelarii prawnej, która zapewni pełne doradztwo i umożliwi podjęcie optymalnej decyzji biznesowej. Rodzaj Podmiotu Kategoria Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Oddział przedsiębiorcy zagranicznego Osobowość prawna TAK NIE Zdolność prawna (możliwość nabywania we własnym imieniu praw i zaciągania zobowiązań) TAK NIE Majątek podmiotu odrębny od przedsiębiorcy zagranicznego TAK NIE Zdolność sądowa (do występowania w procesach w charakterze powoda lub pozwanego) TAK NIE Firma Dowolna z dodatkiem „spółka z ograniczoną odpowiedzialnością” lub skrótem „sp. z Tożsama z firmą przedsiębiorcy zagranicznego z dodatkiem formy prawnej w tłumaczeniu na język polski z dodaniem wyrazów „oddział w Polsce” Przedmiot działalności gospodarczej Ustalony w umowie spółki Nie może wykraczać poza przedmiot działalności przedsiębiorcy zagranicznego Kapitał zakładowy Co najmniej zł Brak wymogu Organy Zgromadzenie Wspólników, Zarząd oraz fakultatywnie Rada Nadzorcza lub Komisja Rewizyjna Brak odrębnych organów od przedsiębiorcy zagranicznego Reprezentacja Członkowie zarządu, zgodnie z zasadami reprezentacji ustalonymi w umowie spółki Organy reprezentujące przedsiębiorcę zagranicznego lub powołany przez ten organ pełnomocnik – kierownik oddziału Kiedy może zacząć działalność? Niezwłocznie po zawarciu umowy spółki (jako spółka w organizacji) Po dokonaniu rejestracji w KRS Podatki CIT, VAT CIT, VAT Zapraszamy do zapoznania się ze szczegółowymi informacjami na temat zakładania spółki z i oddziału w Polsce: Procedura zakładania spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w Polsce: Procedura zakładania Oddziału Spółki w Polsce: Autorzy: Beata Ordowska, General Partner, Adwokat Paweł Góra, Radca Prawny Jak możemy pomóc? TGC Corporate Lawyers oferuje pełne wsparcie w procesie tworzenia, prowadzenia i zamykania spółek i oddziałów przedsiębiorców zagranicznych, w tym w podejmowaniu decyzji strategicznych i prawnych. Pomagamy klientom działającym w grupach kapitałowych, ale również małym i średnim przedsiębiorstwom, spółkom publicznym, organizacjom pozarządowym oraz organizacjom non-profit. Naszym klientom oferujemy również zakup gotowych spółek, które od razu po dokonaniu zamówienia mogą być wykorzystane do prowadzenia działalności gospodarczej przez klienta. Zobacz także: Gotowe spółki Zapytaj o usługę: contact@ YBP6.