Od 2010 r. pobiera rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy. Już stale będzie wymagał leczenia. Nie jest w stanie funkcjonować samodzielnie" - przekazało Biuro RPO. "Ustalono, że uszczerbek na zdrowiu wskutek wypadku wynosi 63 proc. ZUS przyznał powodowi niemal 40 tys. zł odszkodowania z tego tytułu" - zaznaczyło Biuro
Z dzisiejszego wpisu dowiecie się co należy zrobić gdy zdarzy się wypadek przy pracy, jakie są procedury i obowiązki pracodawcy z tym związane. Kiedy pracownik może liczyć na odszkodowanie i jakie ma możliwości? Podsumowaliśmy najważniejsze informacje … tak na wszelki wypadek. Wykonując pracę, każdemu może zdarzyć się nieszczęśliwy wypadek. Mimo, że na co dzień tego nie zakładamy, a tym bardziej nie planujemy, wypadki przy pracy zdarzają się stosunkowo często. Mogą być spowodowane sytuacją losową, albo być wynikiem pewnych zaniedbań, nieuwagi, braku kompetencji pracowników, bagatelizowaniem ryzyka przez pracodawcę. Wypadek przy pracy – definicja Za wypadek przy pracy uważa się nagłe zdarzenie wywołane przyczyną zewnętrzną powodujące uraz lub śmierć, które nastąpiło w związku z pracą: podczas lub w związku z wykonywaniem przez pracownika zwykłych czynności lub poleceń przełożonych podczas lub w związku z wykonywaniem przez pracownika czynności na rzecz pracodawcy, nawet bez polecenia w czasie pozostawania pracownika w dyspozycji pracodawcy w drodze między siedzibą pracodawcy, a miejscem wykonywania obowiązku wynikającego ze stosunku pracy. To jednak nie wszystko. Wart odnotowania jest fakt, że na równi z wypadkiem przy pracy traktuje się wypadek w czasie podróży służbowej, podczas szkoleń. To również nagłe zdarzenie wywołane przyczyną zewnętrzną (powodujące uraz lub śmierć) które nastąpiło w okresie ubezpieczenia wypadkowego z danego tytułu podczas: uprawiania sportu w trakcie zawodów i treningów wykonywania odpłatnie pracy na podstawie skierowania do pracy w czasie odbywania kary pozbawienia wolności lub tymczasowego aresztowania; pełnienia mandatu posła lub senatora, pobierającego uposażenie; odbywania szkolenia, stażu, przygotowania zawodowego dorosłych lub przygotowania zawodowego w miejscu pracy przez osobę pobierającą stypendium w okresie odbywania tego szkolenia, wykonywania przez członka rolniczej spółdzielni produkcyjnej, spółdzielni kółek rolniczych pracy na rzecz tych spółdzielni; wykonywania pracy na podstawie umowy agencyjnej, umowy zlecenia lub umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia; wykonywania zwykłych czynności związanych z prowadzeniem działalności pozarolniczej w rozumieniu przepisów o systemie ubezpieczeń społecznych; odbywania służby zastępczej; pełnienia przez funkcjonariusza celnego obowiązków służbowych. Tych przykładów jest więcej. Dlatego każdą sytuacją należałoby rozpatrywać indywidualnie. Najlepiej po prawnych konsultacjach i analizie sytuacji. A jakie rodzaje wypadków wyróżniamy? Śmiertelny wypadek przy pracy, w wyniku którego nastąpiła śmierć w okresie nieprzekraczającym 6 miesięcy od dnia wypadku. Z ciężkim wypadkiem przy pracy, ma do czynienia gdy nastąpiło ciężkie uszkodzenie ciała, albo rozstrój zdrowia, naruszające podstawowe funkcje organizmu. Również w przypadku nieuleczalnej choroby. Trzecim rodzajem jest wypadek zbiorowy, o którym można mówić w chwili, gdy w wyniku tego samego wypadku ucierpiały co najmniej dwie osoby. Wypadek uznaje się za wypadek przy pracy na podstawie ustalenia jego okoliczności i przyczyn. Niezbędne do tego celu jest zabezpieczenie miejsca wypadku w sposób pozwalający odtworzyć jego okoliczności, dokonanie oględzin miejsca wypadku, stanu technicznego maszyn i innych urządzeń technicznych, stanu urządzeń ochronnych oraz zbadanie warunków wykonywania pracy i innych okoliczności, które mogły mieć wpływ na powstanie wypadku. Ważne jest też wysłuchanie wyjaśnień poszkodowanego, jeśli pozwala na to jego stan zdrowia, jak również zebranie informacji od ewentualnych świadków tego zdarzenia. Pracownik, o ile stan zdrowia na to pozwala, po wypadku powinien natychmiastowo zawiadomić pracodawcę o zaistniałym wydarzeniu a pracodawca powinien zapewnić pierwszą pomoc poszkodowanemu. To jednak nie wszystkie obowiązki związane z wypadkiem przy pracy. Opowiemy o tym dokładniej. Wypadek przy pracy, a obowiązki pracodawcy Zacznijmy od obowiązków pracodawcy. Jak już wspomnieliśmy, ważnym aspektem ustalenia czy mamy do czynienia z wypadkiem przy pracy jest dokładne ustalenie okoliczności i przyczyn wypadku przez pracodawcę. Stąd też pojawia się obowiązek odpowiedniego zabezpieczenia miejsca wypadku, tak aby wykluczyć dostęp osób niepowołanych, wykluczyć włączanie maszyn lub urządzeń związanych ze zdarzeniem i dokonywanie zmian jej położenia, tak aby można było w miarę możliwości odtworzyć okoliczności wypadku. Ponowne uruchomienie maszyn i wznowienie prac w zakładzie powinno nastąpić dopiero po zezwoleniu społecznego inspektoratu pracy, które pracodawca ma obowiązek zawiadomić niezwłocznie po zdarzeniu. Po otrzymaniu zgłoszenia o wypadku przy pracy, pracodawca powinien też powołać zespół powypadkowy, którego zadaniem jest zbadanie okoliczności, przyczyn oraz związku wypadku z pracą. Kto wchodzi w skład takiego zespołu? To jest zależne od pracodawcy. Natomiast dobrze, aby znalazł się w nim pracownik kierujący komórką służby BHP, zakładowy społeczny inspektor pracy, specjalista spoza zakładu i przedstawiciel pracowników , który posiada aktualne zaświadczenie i ukończeniu szkolenia BHP. Gdy zakład jest zbyt mały, przez co nie może utworzyć tak dużego zespołu powypadkowego, powołuje się 2 osobowy skład, w którego wchodzi pracodawca oraz zewnętrzny specjalista. Zgodnie z art. 7 ustawy z dnia r. w sprawie ustalania okoliczności i przyczyn wypadków przy pracy, niezależnie od ilości członków zespołu, należy wypełnić następujące obowiązki: Dokonać oględzin miejsca wypadku, stanu technicznego maszyn i innych urządzeń technicznych Zbadać warunki wykonywania pracy i inne okoliczności, które mogły mieć wpływ na powstanie wypadku, Jeśli to konieczne sporządzić szkice lub fotografie miejsca wypadku Wysłuchać wyjaśnień poszkodowanego, jeśli pozwala na to stan jego zdrowia, Zebrać informacje od świadków wypadku, Zasięgnąć opinii lekarza, a w razie potrzeby opinii innych specjalistów, w zakresie niezbędnym do oceny rodzaju i skutków wypadku, zebrać dodatkowe dowody dotyczące wypadku, dokonać prawnej kwalifikacji wypadku, określić środki profilaktyczne oraz wyciągnąć wnioski Koszty powstałe w wyniku działań zespołu ponosi pracodawca, jednakże wyniki dochodzenia mogą ujawnić okoliczności, które wpłyną obraz sytuacji. Co ważne, w terminie do 14 dni od wypadku, musi zostać sporządzona dokumentacja powypadkowa, czyli protokół ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku przy pracy. Taki protokół tworzy się według wzoru ustalonego w przepisach rozporządzenia ministra gospodarki i pracy. Zespół powypadkowy ma obowiązek zapoznać z treścią protokołu poszkodowanego (a w przypadku wypadku śmiertelnego – rodzinę poszkodowanego) przed jego zatwierdzeniem. Poszkodowanemu czy rodzinie zmarłego przysługuje prawo zgłoszenia zastrzeżeń, uwag oraz wyjaśnień do ustaleń zawartych w protokole. Poszkodowany ma prawo wglądu do akt sprawy i sporządzania z nich notatek, odpisów czy kopii na potrzeby własne. Sam protokół musi zostać zatwierdzony przez pracodawcę w ciągu 5 dni od dnia jego sporządzenia. Protokół powypadkowy dotyczący wypadków śmiertelnych, ciężkich i zbiorowych, pracodawca dostarcza także właściwemu inspektorowi pracy. Zbierając wszystkie dokumenty w sprawie wypadku, pracodawca wprowadza go do rejestru wypadków pracy, który jest obowiązkowy w każdym zakładzie. Jakie dane zawiera takie rejestr? Dane jakie należy wprowadzić do rejestru wypadków: imię i nazwisko poszkodowanego, miejsce i data wypadku, informacje dotyczące skutków wypadku dla poszkodowanego, stwierdzenie, czy wypadek jest wypadkiem przy pracy, data sporządzenia protokołu powypadkowego, data przekazania do ZUS wniosku o świadczenia z tytułu wypadku przy pracy, liczba dni niezdolności do pracy, inne informacje niebędące danymi osobowymi Tak jak już wspomnieliśmy, pracodawca ma obowiązek zrobienia wszystkiego, aby nie dopuścić do podobnego zdarzenia w przyszłość. A co za tym idzie, do przeprowadzenia stosowanej analizy ryzyka i wdrożeniu odpowiednich rozwiązań. Jeśli szukacie bardziej szczegółowych informacji i dokładnych regulacji prawnych w tym zakresie, zachęcamy do odwiedzić strony Państwowej Inspekcji Pracy (PIP): A teraz skupmy się na kwestii odszkodowania. Wypadek przy pracy, a odszkodowanie Jeżeli w wypadku pracownik dozna uszczerbku na zdrowiu ma prawo ubiegać się o odszkodowanie wypłacane z ZUS. Odszkodowanie od pracodawcy należą się tylko w szczególnych okolicznościach: po pierwsze, można się o nie starać tylko po otrzymaniu świadczenia z ZUS po drugie, gdy to świadczenie nie pokryło w pełni szkody powstałej w skutek wypadku. Odpowiedzialność pracodawcy ma zatem charakter uzupełniający. Sytuacja wygląda inaczej, gdy ponosi on winę za wypadek. Na przykład na skutek nieprzestrzegania zasad BHP w firmie. W takiej sytuacji pracodawca ma obowiązek pokryć koszty leczenia pracownika, a w przypadku poważniejszych urazów wypłacić dodatkowe środki. Oczywiście pracownik musi dowieść, że wypadek przy pracy powstał z winy pracodawcy. Dlatego tak duże znaczenie ma sporządzenie protokołu powypadkowego, o którym pisaliśmy wyżej. Nie jest on jednak jedynym wystarczającym dowodem starając się o odszkodowanie. Pracownik powinien też wykazać, że poniósł uszczerbek na zdrowiu, oraz wskazać związek przyczynowo skutkowy pomiędzy powstaniem szkody a wypadkiem przy pracy. W rzeczywistości, nie każdy wypadek przy pracy jest związany z winą pracodawcy. Jeżeli pracownik nie przestrzegał zasad bezpieczeństwa, regulaminu zakładu, nie będzie należało mu się odszkodowanie od pracodawcy. Podobnie w przypadku naruszenia zasad ochrony życia i zdrowia. Załóżmy jednak, że sytuacja (co się zdarza rzadko) jest jednoznaczna. Wypadek z winy pracodawcy. Jakie świadczenia przysługują pracownikowi? Najważniejsze z nich to: zasiłek chorobowy – w przypadku niezdolności do pracy świadczenie rehabilitacyjne – jeśli pracownik po zakończeniu zasiłku chorobowego jest nadal niezdolny do pracy, zasiłek wyrównawczy – jeżeli wynagrodzenie pracownika uległo obniżeniu poprzez stały lub długotrwały uszczerbek na zdrowiu, jednorazowe odszkodowanie – jeśli pracownik doznał stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu, renta z tytułu niezdolności do pracy – jeśli pracownik stał się niezdolny do pracy wskutek wypadku przy pracy; renta szkoleniowa – jeżeli u pracownika orzeczono konieczność przekwalifikowania zawodowego ze względu na niezdolność do dotychczasowej pracy. Jeśli szukacie konkretnych odpowiedzi na konkretne pytania, które nie zostały ujęte w dzisiejszym wpisie, zachęcamy do kontaktu z naszym biurem. Niezależnie czy jesteś pracodawcą, czy poszkodowanymi w wypadku. Jesteśmy do Waszej dyspozycji. Zapraszamy!
Odszkodowania z tytułu utraty pracy oblicza się według zasad, które obowiązują przy ustalaniu ekwiwalentu za urlop. Odszkodowania z tytułu utraty pracy a składki ZUS Co ważne, przychody z tytułu odprawy, odszkodowania i rekompensaty, które wypłaca się pracownikom z tytułu wygaśnięcia lub rozwiązania stosunku pracy, nie
Po wypadku przy pracy należy nam się jednorazowe odszkodowanie z ZUS. Jednak nie każdy ma świadomość, że jeśli wypadek zaistniał z winy lub zaniedbania pracodawcy, można ubiegać się również o odszkodowanie z ubezpieczenia OC pracodawcy. Odszkodowanie z polisy odpowiedzialności cywilnej uwzględnia nie tylko sam uszczerbek na zdrowiu, ale również zwrot wszelkich kosztów leczenia, dojazdów czy opieki powypadkowej. Warto więc przeanalizować zapisy protokołu powypadkowego i potwierdzić, czy przysługuje nam również odszkodowanie z OC pracodawcy. Odszkodowanie z ZUS po wypadku przy pracy Jeśli pracownik ulegnie wypadkowi przy pracy, powinien, o ile stan zdrowia na to pozwala, zgłosić zawiadomienie o wypadku do pracodawcy. Ten z kolei na podstawie wyjaśnień poszkodowanego i świadków zdarzenia sporządzić protokół powypadkowy lub kartę wypadku przy pracy. Dokument powinien zawierać informacje kiedy i gdzie doszło do zdarzenia, co było jego przyczyną. Dodatkowo, czy zachowane zostały normy i wymogi bhp oraz czy zastosowano środki zaradcze lub profilaktyczne na przyszłość. Poszkodowany w wypadku przy pracy po zakończeniu leczenia powypadkowego powinien uzyskać od lekarza prowadzącego druk zaświadczenia o stanie zdrowia OL-9 (ważny 30 dni od wydania). Należy go dołączyć wraz z pełną dokumentacją medyczną z procesu leczenia do wniosku o wypłatę jednorazowego odszkodowania z tytuły wypadku przy pracy do ZUS. Po przeprowadzeniu komisji lekarskiej orzekającej doznany trwały lub długotrwały uszczerbek na zdrowiu ZUS podejmuje decyzję dotyczącą wypłaty jednorazowego odszkodowania. Dowiedź się więcej o uzyskaniu odszkodowania z ZUS. Dopiero po zakończeniu procedury przez ZUS i wypłacie jednorazowego odszkodowania z tytułu wypadku przy pracy można rozważyć możliwość uzyskania świadczenia uzupełniającego z OC pracodawcy. Roszczenia uzupełniające z OC pracodawcy Pracownik, który uległ wypadkowi przy pracy, doznając uszczerbku na zdrowiu, w przypadku wystąpienia czynu zabronionego ma możliwość żądania od pracodawcy świadczeń odszkodowawczych, będących uzupełnieniem odszkodowania z ZUS. Na podstawie art. 444 § 1 i 2 w razie uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia naprawienie szkody obejmuje wszystkie wynikłe z tego tytułu koszty. Na żądanie poszkodowanego zobowiązany do naprawienia szkody powinien wyłożyć z góry sumę potrzebną na koszty leczenia, a jeżeli poszkodowany stał się inwalidą – także sumę potrzebną na koszty przygotowania do innego zawodu. Jeżeli zaś poszkodowany utracił całkowicie lub częściowo zdolność do pracy zarobkowej albo jeżeli zwiększyły się jego potrzeby lub zmniejszyły widoki powodzenia na przyszłość, może on żądać od zobowiązanego do naprawienia szkody odpowiedniej renty. Należy jednak podkreślić, iż w orzecznictwie sądowym oraz praktyce odszkodowawczej takie roszczenia mają charakter uzupełniający, ponad wypłatę odszkodowania z ZUS. Oznacza to, iż dopiero po uzyskaniu jednorazowego odszkodowania z ZUS pracownik może skutecznie dochodzić swoich dalszych roszczeń odszkodowawczych wobec ubezpieczyciela swojego pracodawcy. Przeczytaj nasze Vademecum uzyskania odszkodowania na drodze sądowej z OC pracodawcy. Sprawdź też, czy warto zlecić sprawę kancelarii odszkodowawczej. Przedwczesne roszczenie z OC pracodawcy Często, zgłaszając roszczenia do Ubezpieczyciela pracodawcy, otrzymujemy odmowę wypłaty odszkodowania uargumentowaną faktem, iż roszczenie jest przedwczesne. Nie oznacza to, iż roszczenia odszkodowawcze są niezasadne lub Towarzystwo Ubezpieczeń odmawia przyjęcia odpowiedzialności za szkodę. Wskazuje jednak, iż konieczne jest uzyskanie odszkodowania jednorazowego z ZUS, uzyskanie decyzji płatniczej i powrót do roszczeń z OC pracodawcy. Tym samym wstrzymują wypłatę świadczenia do czasu zakończenia postępowania odszkodowawczego przez ZUS. Dokumentacja i zgłoszenie roszczeń Celem zgłoszenia roszczeń do Ubezpieczyciela pracodawcy w pierwszej kolejności należy przeanalizować przebieg wypadku przy pracy oraz potwierdzić, iż winę lub zaniedbanie za jego wystąpienie ponosi pracodawca. W tym przypadku nie ma konieczności, aby ponosił on jedyną i całkowitą winę za zdarzenie, możliwe jest bowiem przyczynienie poszkodowanego pracownika. Należy się jednak liczyć z faktem, iż ubezpieczyciel stosunkowo do przyczynienia pomniejszy wypłacone odszkodowanie. Przykłady winy pracodawcy uprawniające do roszczeń z polisy OC: niezapewnienie środków ochronnych i zabezpieczających;nieprzestrzeganie zasad BHP;brak przeszkolenia oraz dopuszczenie do pracy pracownika nieposiadającego odpowiednich kwalifikacji, przeszkolenia lub uprawnień do wykonywania pracy;niewłaściwa organizacja pracy lub organizacja miejsca pracy;brak nadzoru i kontroli zwierzchniczej;wady konstrukcyjne lub niewłaściwa eksploatacja maszyn i urządzeń;nadmierna eksploatacja sprzętu;niezapewnienie bezpiecznych i higienicznych warunków pracy;inne zaniedbania ze strony pracodawcy lub zwierzchnika. W przypadku potwierdzenia zasadności roszczeń należy zgromadzić dokumentację, która pozwoli zgłosić i udokumentować roszczenia do ubezpieczyciela. Wymagane dokumenty do zgłoszenia szkody z OC pracodawcy: protokół powypadkowy, karta wypadku przy pracy;zeznania świadków wypadku (jeśli tacy istnieją);dokumentacja medyczna z przebiegu procesu leczenia;decyzja wypłaty jednorazowego odszkodowania z ZUS oraz orzeczenie lekarza orzecznika ZUS wskazująca na trwały lub długotrwały uszczerbek na zdrowiu;dokumentacja kosztowa (faktury, rachunki, potwierdzenia płatności, kosztów dojazdów i opieki);dokumentacja wskazująca na utracone dochody;inna dokumentacja potwierdzająca rozmiar szkody i strat poniesionych w związku z wypadkiem. Zgłoszenie roszczeń do ubezpieczyciela powinno nastąpić z polisy OC pracodawcy. Jeśli pracodawca sam nie chce udostępnić danych, istnieje możliwość skorzystania z pomocy profesjonalnego pełnomocnika, który w imieniu poszkodowanego przeprowadzi procedurę likwidacyjną. Na piśmie należy zgłosić i sprecyzować roszczenia odszkodowawcze oraz przekazać ubezpieczycielowi pełną dokumentację wskazującą na poniesione straty zdrowotne i materialne. Wypłata odszkodowania – rodzaje roszeń z OC pracodawcy Ponieważ podstawą roszczeń z polisy OC pracodawcy jest kodeks cywilny, roszczenia obejmują zarówno zadośćuczynienie za doznany uszczerbek na zdrowiu oraz odszkodowanie, czyli refundację poniesionej szkody majątkowej. Jednak jako roszczenie uzupełniające uwzględnia wypłatę jednorazowego odszkodowania z ZUS, a więc jest pomniejszane o wypłacone już świadczenie przez ZUS. W przypadku ubezpieczyciela OC pracodawcy wypłata zadośćuczynienia zależy od wielu czynników. Oceniony uszczerbek na zdrowiu (w wysokości uznanej przez ZUS lub ocenionej przez lekarza orzecznika Towarzystwa Ubezpieczeń) jest tylko jednym z elementów oceny wysokości wypłaty. Uwzględnić należy również ból i cierpienie związane z wypadkiem, długotrwałość i uciążliwość procesu leczenia, utratę perspektyw na przyszłość, trwałą dysfunkcję fizyczną i społeczną po wypadku. Odszkodowanie, czyli refundacja wszystkich kosztów i strat materialnych związanych z wypadkiem następuje na podstawie udokumentowanych faktur, rachunków lub oświadczeń związanych z dojazdami do placówek medycznych czy świadczoną opieką osób trzecich. Obejmuje również wyrównanie zmniejszonego wynagrodzenia np. o wysokość dodatków, diet, premii, które poszkodowanemu przepadły ze względu na zwolnienie powypadkowe. Ich udowodnienie wymaga jednak przekazania szczegółowej dokumentacji finansowej. Wyłączenie odpowiedzialności pracodawcy Okoliczności, które mogą wyłączyć odpowiedzialność pracodawcy: siła wyższa;wyłączna wina poszkodowanego pracownika lub osoby trzeciej, za którą pracodawca nie odpowiada;stan nietrzeźwości pracownika lub stan po zażyciu środków psychotropowych, odurzających;rażące niedbalstwo. Roszczenia bezpośrednio do pracodawcy lub roszczenia sądowe Nie każda działalność gospodarcza, przedsiębiorstwo czy firma są zobligowani do posiadania obowiązkowego ubezpieczenia OC działalności. Należy również pamiętać, iż jeśli firma nie posiada polisy odpowiedzialności cywilnej a jedynie ubezpieczenie OC pracodawcy, które jest ubezpieczeniem dodatkowym i nieobowiązkowym, zakres ochrony i sumę gwarancyjną mogą określać warunki danej polisy. Odpowiedzialność ubezpieczyciela będzie więc stanowiła jedynie suma ubezpieczenia, zaś resztę strat pokryć będzie musiał sam pracodawca z własnej kieszeni. Jeśli pracodawca nie posiada polisy OC, a odszkodowanie z ZUS pokrywa jedynie część poniesionej szkody, istnieje możliwość roszczeń bezpośrednich do pracodawcy. Jednakże ze względu na dobre stosunki społeczne, możliwość zachwiania stabilnością finansową firmy przez wypłatę odszkodowania lub w obawie o utratę pracy, wiele osób poszkodowanych nie decyduje się na ten krok.
Z tytułu wypadku przy pracy , który skutkował śmiercią pracownika na podstawie ww. opisywanej ustawy rodzina zmarłego może przede wszystkim ubiegać się o jednorazowe odszkodowanie. Wysokość przysługujących świadczeń z tego tytułu została dokładnie opisana na stronie ZUS. Ponadto rodzina zmarłego jest uprawniona do renty
Pracownik może dochodzić od pracodawcy odszkodowania za wypadek w pracy, gdy świadczenie z ZUS-u nie pokryje wszystkich kosztów leczenia poszkodowanego. Jakie warunki należy spełnić, aby otrzymać pieniądze? Kiedy możemy ubiegać się o odszkodowanie za wypadek w pracy?Każdy, podczas wykonywania pracy, może ulec wypadkowi. Pracodawca ma obowiązek odprowadzania składek dla pracowników do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Ze składek tych w razie wypadku podczas wykonywania obowiązków służbowych, wypłacane jest nam płacenia ubezpieczenia wypadkowego, jaki nakłada na przedsiębiorców ustawa, sprawia, iż pracownik, który uległ wypadkowi w trakcie pracy, ma zagwarantowane odszkodowanie. Może jednak zdarzyć się sytuacja, iż świadczenie z ZUS-u nie pokryje wszystkich kosztów leczenia poszkodowanego pracownika. Wówczas może on domagać się odszkodowania od pracodawcy. Kiedy przysługuje odszkodowanie od pracodawcy? Zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego, pracownik, który w wyniku wypadku w pracy, doznał uszczerbku na zdrowiu lub rozstrojenia zdrowia, ma prawo ubiegać się o świadczenie pieniężne od pracodawcy w celu wyrównania doznanej szkody, której Zakład Ubezpieczeń Społecznych w całości nie pokrył. Odpowiedzialność pracodawcy ma bowiem charakter uzupełniający i z żądaniem odszkodowania możemy wystąpić do niego dopiero gdy uzyskamy świadczenie z pracodawca ponosi winę za wypadek swojego pracownika, musi pokryć koszty jego leczenia, a w przypadku gdy stał się on inwalidą wypłacić musi sumę, która umożliwi mu przekwalifikowanie się do innego pracodawca nie miał wykupionej polisy ubezpieczeniowej, należne pracownikowi odszkodowanie zobowiązany jest on wypłacić z majątku także: Odwołanie od decyzji ubezpieczyciela - WZÓR PISMA Jak powinien zachować się pracownik?Gdy pracownik zdecyduje się, by ubiegać się o odszkodowanie od pracodawcy za doznane szkody, musi czekać na rozpoznanie roszczeń na podstawie przepisów ustawy wypadkowej. Istotne znaczenie będą miały zapisy w protokole ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku przy pracy (tzw. Protokół BHP) - który powinien zostać sporządzony po zgłoszeniu wypadku przy pracy pracodawcy. Jeśli poszkodowany pracownik nie zgadza się z zapisami protokołu może złożyć do nich zastrzeżenia, które powinny zostać do protokołu załączone. Powinien także udowodnić, iż pracodawca ponosi odpowiedzialność za potwierdzenie zaistniałego wypadku nie jest wystarczającym dowodem. Zgodnie bowiem z obowiązującymi przepisami to właśnie poszkodowany powinien wykazać, iż poniósł szkodę zdrowotną oraz udowodnić związek przyczynowo skutkowy pomiędzy powstaniem tejże szkody a wypadkiem, który miał miejsce podczas wykonywania obowiązków służbowych. Na niekorzyść pracodawcy uznane będą wszelkie zaniedbania związanie z nieprzestrzeganiem przepisów BHP, które wykaże poszkodowany. Jakiś czas temu doszło do wypadku w wyniku którego pracownik poniósł śmierć. Osoba zatrudniona w sklepie mięsnym nie otrzymała od pracodawcy specjalnego, metalowego fartucha chroniącego klatkę piersiową. Podczas krojenia mięsa, nóż wypadł pracownikowi tak niefortunnie, że wbił się w serce. Pracownik zmarł na miejscu.„Pracodawca ma obowiązek dopilnować aby miejsce pracy, pomieszczenia w budynku oraz wszelkie narzędzia wykorzystywane w pracy spełniały wszystkie niezbędne normy bezpieczeństwa, w tym zasady BHP” – mówi Magdalena Sopyła-Rostek, Dyrektor ds. Likwidacji Szkód z Omega Kancelarie Prawne. Dodatkowo Pracodawca odpowiedzialny jest za właściwe przeszkolenie serwis: Bezpieczeństwo pracy Co w wypadku gdy winę za wypadek ponosi pracownik?Gdy wypadek jest spowodowany wyłącznie nieprzestrzeganiem zasad bezpieczeństwa przez pracownika, poszkodowanemu nie przysługuje odszkodowanie z funduszu z prawem świadczenia z ubezpieczenia wypadkowego nie przysługują pracownikowi, gdy wyłączną przyczyną wypadku przy pracy było naruszenie przez niego przepisów dot. ochrony życia i zdrowia wskutek zaniedbań. Jeśli jednak pracownikowi nie przysługuje świadczenie z ubezpieczenia wypadkowego na skutek jego wyłącznej winy, nadal ma on prawo do świadczeń z ubezpieczenia chorobowego w wysokości 80%. Winę pracownika trzeba jednak wykazać poprzez przedstawienie konkretnych uznać, że winę całkowitą ponosi poszkodowany należy dokładnie przeanalizować całe zdarzenie. Tak wiec poza zachowaniem pracownika trzeba wziąć pod uwagę również okoliczności zdarzenia jak np.: zachowanie innych uczestników wypadku. W przypadku, gdy za wypadek częściową winę ponosi pracownik, wówczas pracodawca zobowiązany jest do tego, aby wypłacić poszkodowanemu odszkodowanie za wypadek. Sprawca nie musi również naprawiać także: Kiedy powstaje odpowiedzialność odszkodowawcza? Jak ustalić okoliczności wypadku?Kodeks pracy zawiera wszelkie przepisy, które określają, jak należy ustalić okoliczności i przyczyny wypadku. Zgodnie z prawem, zaraz po tym jak pracodawca otrzyma informację o wypadku, zobowiązany jest do tego, aby powołać zespół powypadkowy, którego zadaniem będzie ustalenie przyczyn wypadku oraz czy wypadek pozostaje w związku z pracą. Gdy informacje te zostaną ustalone, w terminie 14 dni od dnia uzyskania zawiadomienia o wypadku, zespół sporządza protokół ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku przy pracy. Jeżeli ustalenie przyczyn wypadku nie jest możliwe w terminie 14 dni, wówczas należy podać w protokole przyczynę opóźnienia oraz uzasadnienie. Do protokołu głównego dołącza się protokoły z przesłuchań poszkodowanego i świadków, a także wszelkie materiały, dokumenty a także opinie lekarskie oraz opinie specjalistów. Cały dokument udostępniany jest poszkodowanemu pracownikowi, aby ten mógł zapoznać się z jego treścią. Jeżeli nie zgadza się on z tym co zostało w nim zawarte ma możliwość wniesienia do niego uwag i serwis: Praca
Sąd Apelacyjny (SA) w Lublinie w wyroku z dnia 18 lipca 2018 r. odpowiedział na pytanie: czy pracownikowi w związku z wypadkiem przy pracy, w którym poniósł szkodę, należy się odszkodowanie oraz zadośćuczynienie. SA wskazał również granicę odpowiedzialności pracodawcy za wypadek przy prac. Sąd w Lublinie orzekał w
Tak orzekł Sąd Apelacyjny w Rzeszowie w wyroku z 18 grudnia 2013 r. (III APa 9/13). Powód w okresie od 3 marca 2008 r. do 31 grudnia 2010 r. był zatrudniony na stanowisku elektromonter, pomocnik operatora otaczarni. 13 kwietnia 2010 r. uległ wypadkowi przy pracy, na skutek którego doznał obrażeń ciała. 10 maja 2010 r. pracodawca zatwierdził protokół powypadkowy, w którym to zdarzenie zostało uznane za wypadek przy pracy. Po wypadku poszkodowany leczył się w szpitalu. Postępowanie karne prowadzone przez prokuraturę rejonową zostało umorzone wobec stwierdzenia braku znamion czynu zabronionego. Czytaj także: Alkohol nie przekreśli prawa do odszkodowania Od 13 kwietnia do 11 października 2010 r. pracownik pobierał zasiłek chorobowy, a od 12 października 2010 r. do 6 października 2011 r. – świadczenie rehabilitacyjne w wysokości 100 proc. wynagrodzenia, które stanowiło podstawę wymiaru zasiłku chorobowego. 5 września 2011 r. powód wystąpił do ZUS z wnioskiem o przyznanie renty. Orzeczeniem z 30 września 2011 r. lekarz orzecznik ZUS stwierdził, że powód jest całkowicie niezdolny do pracy, a ta niezdolność pozostaje w związku z wypadkiem przy pracy. W konsekwencji powód uzyskał prawo do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy. Jako podstawę faktyczną swojego żądania powód wskazał, że 13 kwietnia 2010 r. uległ wypadkowi przy pracy, który rodzi odpowiedzialność odszkodowawczą pracodawcy na gruncie art. 435 kodeksu cywilnego. Dochodził od pracodawcy i jego ubezpieczyciela roszczeń uzupełniających opartych na art. 444 § 1 i § 2 oraz art. 445 § 1 – tj. zadośćuczynienia za doznaną krzywdę i odszkodowania, które obejmowało zwrot kosztów związanych z: - dojazdami jego i jego rodziny do szpitali oraz do lekarza ortopedy, - opieką nad nim, - zakupem niezbędnych lekarstw, środków przeciwbólowych oraz środków opatrunkowych, a także renty w wysokości 300 zł miesięcznie (poczynając od maja 2010 r.) z tytułu zwiększonych wydatków związanych z leczeniem oraz renty w kwocie 1350 zł miesięcznie (poczynając od listopada 2011 r.) z tytułu zwiększonych potrzeb opiekuńczych. Powód domagał się ponadto ustalenia, że pozwani będą ponosić odpowiedzialność za skutki wypadku przy pracy, jakie mogą wystąpić u niego w przyszłości. Sąd okręgowy wziął pod uwagę, że katalog świadczeń przysługujących pracownikowi z tytułu wypadku przy pracy został określony w art. 6 ust. 1 ustawy wypadkowej. Z ubezpieczenia wypadkowego przysługuje mu jednorazowe odszkodowanie z tytułu stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu doznanego na skutek zdarzenia (art. 11 i art. 12 przywołanej ustawy). Pracownik poszkodowany na skutek wypadku przy pracy jest uprawniony do dochodzenia roszczeń uzupełniających na podstawie przepisów prawa cywilnego, w zakresie szkód niepokrytych odszkodowaniem z ustawy wypadkowej (wyrok Sądu Najwyższego z 21 października 1998 r., II UKN 273/98). Przy określaniu wysokości odszkodowania z art. 444 § 1 oraz renty z tytułu utraty zdolności do pracy zarobkowej i zwiększonych potrzeb z art. 444 § 2 musi być brana pod uwagę wysokość jednorazowego odszkodowania za uszczerbek na zdrowiu uzyskanego z ZUS. Kwotę tego odszkodowania trzeba również uwzględnić przy określaniu wysokości zadośćuczynienia pieniężnego z art. 445 (wyrok SN z 11 stycznia 2000 r., II UKN 258/99). W tym kontekście sąd okręgowy uznał, że powód nie może skutecznie dochodzić roszczeń uzupełniających na podstawie przepisów przed wyczerpaniem trybu postępowania o jednorazowe odszkodowanie z ubezpieczenia wypadkowego. Sąd apelacyjny podzielił pogląd sądu okręgowego. Komentarz eksperta Elżbieta Smirnow, radca prawny w Kancelarii Prawa Pracy Wojewódka i Wspólnicy W praktyce pracownicy, którzy doznali szkód w wyniku wypadku przy pracy, często dochodzą odszkodowań i renty z pominięciem świadczeń i trybu ich dochodzenia z ustawy wypadkowej, kierując żądania bezpośrednio do pracodawcy na mocy przepisów ogólnych prawa cywilnego. Oczywiście poszkodowany ma prawo dochodzić roszczeń na podstawie przepisów prawa cywilnego, ale roszczenia te mają charakter uzupełniający. Oznacza to, że roszczeń uzupełniających nie można dochodzić przeciwko pracodawcy na podstawie przepisów prawa cywilnego przed wyczerpaniem trybu postępowania o jednorazowe odszkodowanie z obowiązkowego ubezpieczenia społecznego. Przedmiotowy wyrok potwierdza powyższe i wpisuje się w ugruntowaną linię orzeczniczą, że pracownik nie może dochodzić odszkodowania i renty uzupełniającej przed rozpoznaniem jego roszczeń o świadczenia przysługujące na podstawie przepisów ustawy z 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (wyrok SN z 29 lipca 1998 r., II UKN 155/98). Bez rozpoznania roszczeń przez organ rentowy rozstrzyganie o odpowiedzialności uzupełniającej jest przedwczesne z uwagi na brak informacji w zakresie szkód niepokrytych odszkodowaniem z ustawy wypadkowej. Co istotne, dochodząc roszczeń uzupełniających z tytułu wypadku przy pracy (opartych na przepisach prawa cywilnego – art. 415, art. 444 czy art. 445 pracownik nie może powołać się w postępowaniu sądowym jedynie na sam wypadek stwierdzony protokołem powypadkowym. Musi on wykazać przesłanki prawne odpowiedzialności odszkodowawczej pracodawcy, tj.: 1) ciążącą na pracodawcy odpowiedzialność z tytułu czynu niedozwolonego, 2) poniesioną szkodę (uszczerbek na zdrowiu), 3) związek przyczynowy pomiędzy zdarzeniem będącym wypadkiem przy pracy a powstaniem szkody.
odszkodowanie od pracodawcy z tytułu wypadku przy pracy
